Borneo, Groeten uit de rimboe!
Door: Bianca
Blijf op de hoogte en volg Bianca & Frans
27 Augustus 2014 | Maleisië, Kuching
Borneo. Groeten uit de rimboe!
Wat een geweldige en vooral avontuurlijke 10 dagen in Borneo.
We zijn begonnen met 3 dagen Kuching. Hier verbleven we in een guest house, met een geweldige host ‘Frankie’. De kamer waar we in sliepen was heel klein er paste alleen een bed in, meer hadden we ook niet nodig, want we waren toch heel de dag weg. Frankie wist ons veel te vertellen over Kuching, wat erg fijn was. Er waren bepaalde dingen die wij echt niet wilde missen en hadden daarom de eerste dag een paar tours geboekt bij een informatie centrum. Frankie was het hier totaal niet mee eens en zei dat het allemaal veel te duur was. Dus had ze voorgesteld om de volgende dag met ons mee te gaan Semmengoh en naar the Longhouse tegen een kleine bijdrage uiteraard. In Semmengoh hebben ze een aantal Orang oetans en als je geluk hebt komen ze s’morgens of s’middags fruit eten. The Longhouse is een klein dorpje gebouwd op palen van bamboe en hier leven de lokale mensen. We zijn hier naar toe gegaan met nog twee meisjes. Helaas hebben we geen Orang oetans gezien, omdat het fruit seizoen was en dan hebben ze genoeg fruit in de jungle. Na Semmengoh zijn wij naar een klein marktje gereden om wat eten te halen voor de lunch, want we kregen in The Longhouse een kookcursus. Op de markt lag er van alles in de zon en de geuren waren verschrikkelijk, maar voor de mensen hier is het heel normaal.
Na de markt zijn we naar The Longhouse gereden. Heel leuk om te zien hoe de mensen hier leven. We werden welkom geheten met een huis gestookte brandy. Heerlijk om 10 uur s’morgens! Hierna hebben we meegeholpen met koken en hebben kip leren garen in bamboe. Na de lunch hebben we een beetje rondgelopen en gekeken hoe ze leefden. Ook hebben we verschillende vruchten van de boom geplukt en geproefd.
Een stukje verder zaten twee mannen pinda’s te pellen. De ene man zat de pinda’s fijn te malen in de vijzel. Wij dachten dat hij pindakaas wilde maken, maar daarna kwamen we erachter dat de schattige, kleine oude man geen tanden in zijn mond had haha!
De andere man pakte daarna een instrument, die hij zelf had gemaakt van bamboe en ging wat muziek spelen. Erg knap! We mochten het daarna zelf ook proberen, maar dat lukte niet echt.
Hierna zijn we weer terug gegaan naar Semmengoh om de Orang oetan te zien, helaas hadden wij heel erg pech en hebben hem niet gezien. We waren te laat! Vijf minuten voordat wij er waren zat hij voor alle mensen een kokosnoot te eten en toen wij er waren klom hij net weer terug de boom in. Echt heel erg jammer.
S’avonds zijn wij samen met Frankie naar een food festival geweest. Het was hier zo ontzettend groot en er waren zoveel kraampjes met eten. Vooral Aziatische gerechten. Veel te veel om van te kiezen, maar wel heel indrukwekkend. Wij zijn gek op het eten in Borneo en het is allemaal zo ontzettend goedkoop.
De volgende dag hebben we om 7.00 de bus gepakt naar Bako national park. De bus stopt bij een ferry en dan moet je met de ferry naar het park. Toen we in het park waren moesten we erg lang wachten, want Frankie had ons aangeraden om met een gids te lopen. We hebben 2 uur moeten wachten op de gids. Bako national park is echt prachtig. Wij hebben 6 uur door de jungle gelopen met de gids. Helaas heeft hij ons niks laten zien of niks verteld over Bako. Hij liep alleen heel hard vooruit. Het was ontzettend vermoeiend, heet en zwaar, maar zeker de moete waard. De neusaap was makkelijk te vinden, deze hebben we twee keer gezien. Voor de rest hebben vooral slangen, spinnen, apen en wilde zwijnen gezien. We hebben bijna alles gezien wat we wilde zien, behalve de Slow Loris. Zelfs als je niks heel ziet is het al zo mooi om door Bako te lopen.
De volgende dag zijn we naar Kota Kinabalu gevlogen, hier verbleven we weer 3 nachten in een guest house. Het was heel moeilijk te vinden en na 1 uur gelopen te hebben, kregen we van een hele aardige man een lift. Dit was heel wat anders dan in Kuching. Een hele luxe appartement van een stel. Zij kwam uit Maleisië en hij was Frans. We hadden een hele mooie, luxe kamer. Ook konden we gebruik maken van het infinity zwembad, sauna en de sportschool. We hier dus ook niet erg veel gedaan, vooral relaxed, gezwommen en gesport. Kota kinabalu is ook een stuk duurder dan Kuching. Het was wel echt een super verblijf, alleen vonden wij het erg jammer dat het zo ver van de stad was en dat de taxi’s ontzettend duur zijn. Voor de rest vertelde de eigenaren van de guest house niet echt veel over Kota Kinabalu en hielpen ook niet echt. Dit waren we niet echt gewend. Dit is een geweldige guesthouse als je komt om lekker uit te rusten en niks te doen, maar als je dingen wilt ondernemen, zou ik zeker meer in het centrum verblijven.
Na drie dagen relaxen zijn we in een klein vliegtuigje van Malaysia Airlines naar Mulu national park gevlogen. Hier verbleven we in een guest house net buiten het park. We hoefden alleen een brug over en we zaten in Mulu National Park. Het is altijd spannend hoe je kamer er uit komt te zien. Dit keer mochten we in een grote blauw schimmel kaas slapen. Alles was beschimmeld in de kamer! De dekens, de kussen, en muren en het plafond. Alles rook ook naar schimmel. Gelukkig hoefden we er alleen de slapen en de rest van de dag konden we heerlijk wandelen door de jungle.
Het was ontzettend druk en bijna alle tours waren volgeboekt. We hadden al eerder gelezen dat je de tours ruim van tevoren moest boeken, maar wij waren een beetje eigenwijs ☺ We konden gelukkig wel de tour naar the Deer cave doen. Dit was heel erg leuk om te zien. De grot is ontzettend groot, het plafond is zwart van de vleermuizen en de grond is ook zwart van vleermuizen poep. Er zijn gewoon bergen met poep overal.
Na de tour kan je er voor kiezen om te wachten, totdat de vleermuizen naar buiten vliegen. Dit hebben wij uiteraard gedaan. Ze komen niet elke dag naar buiten, maar ze kwamen nu gelukkig wel. Erg bijzonder! Er vliegen telkens groepen van ongeveer 10.000 vleermuizen naar buiten.
Voor de rest hebben we in Mulu vooral veel walking tracks gelopen. Er zijn hier niet veel wilde beesten, maar wel heel veel bijzondere insecten, bloemen en slangen. De geluiden zijn al zo mooi om naar te luisteren.
Na Mulu zijn we weer terug gevlogen naar Kuching, We hebben hier nog 1 nacht overnacht en de volgende ochtend werden we naar het vliegveld gebracht, want het is alweer tijd voor Thailand!
Tot snel!!
Wat een geweldige en vooral avontuurlijke 10 dagen in Borneo.
We zijn begonnen met 3 dagen Kuching. Hier verbleven we in een guest house, met een geweldige host ‘Frankie’. De kamer waar we in sliepen was heel klein er paste alleen een bed in, meer hadden we ook niet nodig, want we waren toch heel de dag weg. Frankie wist ons veel te vertellen over Kuching, wat erg fijn was. Er waren bepaalde dingen die wij echt niet wilde missen en hadden daarom de eerste dag een paar tours geboekt bij een informatie centrum. Frankie was het hier totaal niet mee eens en zei dat het allemaal veel te duur was. Dus had ze voorgesteld om de volgende dag met ons mee te gaan Semmengoh en naar the Longhouse tegen een kleine bijdrage uiteraard. In Semmengoh hebben ze een aantal Orang oetans en als je geluk hebt komen ze s’morgens of s’middags fruit eten. The Longhouse is een klein dorpje gebouwd op palen van bamboe en hier leven de lokale mensen. We zijn hier naar toe gegaan met nog twee meisjes. Helaas hebben we geen Orang oetans gezien, omdat het fruit seizoen was en dan hebben ze genoeg fruit in de jungle. Na Semmengoh zijn wij naar een klein marktje gereden om wat eten te halen voor de lunch, want we kregen in The Longhouse een kookcursus. Op de markt lag er van alles in de zon en de geuren waren verschrikkelijk, maar voor de mensen hier is het heel normaal.
Na de markt zijn we naar The Longhouse gereden. Heel leuk om te zien hoe de mensen hier leven. We werden welkom geheten met een huis gestookte brandy. Heerlijk om 10 uur s’morgens! Hierna hebben we meegeholpen met koken en hebben kip leren garen in bamboe. Na de lunch hebben we een beetje rondgelopen en gekeken hoe ze leefden. Ook hebben we verschillende vruchten van de boom geplukt en geproefd.
Een stukje verder zaten twee mannen pinda’s te pellen. De ene man zat de pinda’s fijn te malen in de vijzel. Wij dachten dat hij pindakaas wilde maken, maar daarna kwamen we erachter dat de schattige, kleine oude man geen tanden in zijn mond had haha!
De andere man pakte daarna een instrument, die hij zelf had gemaakt van bamboe en ging wat muziek spelen. Erg knap! We mochten het daarna zelf ook proberen, maar dat lukte niet echt.
Hierna zijn we weer terug gegaan naar Semmengoh om de Orang oetan te zien, helaas hadden wij heel erg pech en hebben hem niet gezien. We waren te laat! Vijf minuten voordat wij er waren zat hij voor alle mensen een kokosnoot te eten en toen wij er waren klom hij net weer terug de boom in. Echt heel erg jammer.
S’avonds zijn wij samen met Frankie naar een food festival geweest. Het was hier zo ontzettend groot en er waren zoveel kraampjes met eten. Vooral Aziatische gerechten. Veel te veel om van te kiezen, maar wel heel indrukwekkend. Wij zijn gek op het eten in Borneo en het is allemaal zo ontzettend goedkoop.
De volgende dag hebben we om 7.00 de bus gepakt naar Bako national park. De bus stopt bij een ferry en dan moet je met de ferry naar het park. Toen we in het park waren moesten we erg lang wachten, want Frankie had ons aangeraden om met een gids te lopen. We hebben 2 uur moeten wachten op de gids. Bako national park is echt prachtig. Wij hebben 6 uur door de jungle gelopen met de gids. Helaas heeft hij ons niks laten zien of niks verteld over Bako. Hij liep alleen heel hard vooruit. Het was ontzettend vermoeiend, heet en zwaar, maar zeker de moete waard. De neusaap was makkelijk te vinden, deze hebben we twee keer gezien. Voor de rest hebben vooral slangen, spinnen, apen en wilde zwijnen gezien. We hebben bijna alles gezien wat we wilde zien, behalve de Slow Loris. Zelfs als je niks heel ziet is het al zo mooi om door Bako te lopen.
De volgende dag zijn we naar Kota Kinabalu gevlogen, hier verbleven we weer 3 nachten in een guest house. Het was heel moeilijk te vinden en na 1 uur gelopen te hebben, kregen we van een hele aardige man een lift. Dit was heel wat anders dan in Kuching. Een hele luxe appartement van een stel. Zij kwam uit Maleisië en hij was Frans. We hadden een hele mooie, luxe kamer. Ook konden we gebruik maken van het infinity zwembad, sauna en de sportschool. We hier dus ook niet erg veel gedaan, vooral relaxed, gezwommen en gesport. Kota kinabalu is ook een stuk duurder dan Kuching. Het was wel echt een super verblijf, alleen vonden wij het erg jammer dat het zo ver van de stad was en dat de taxi’s ontzettend duur zijn. Voor de rest vertelde de eigenaren van de guest house niet echt veel over Kota Kinabalu en hielpen ook niet echt. Dit waren we niet echt gewend. Dit is een geweldige guesthouse als je komt om lekker uit te rusten en niks te doen, maar als je dingen wilt ondernemen, zou ik zeker meer in het centrum verblijven.
Na drie dagen relaxen zijn we in een klein vliegtuigje van Malaysia Airlines naar Mulu national park gevlogen. Hier verbleven we in een guest house net buiten het park. We hoefden alleen een brug over en we zaten in Mulu National Park. Het is altijd spannend hoe je kamer er uit komt te zien. Dit keer mochten we in een grote blauw schimmel kaas slapen. Alles was beschimmeld in de kamer! De dekens, de kussen, en muren en het plafond. Alles rook ook naar schimmel. Gelukkig hoefden we er alleen de slapen en de rest van de dag konden we heerlijk wandelen door de jungle.
Het was ontzettend druk en bijna alle tours waren volgeboekt. We hadden al eerder gelezen dat je de tours ruim van tevoren moest boeken, maar wij waren een beetje eigenwijs ☺ We konden gelukkig wel de tour naar the Deer cave doen. Dit was heel erg leuk om te zien. De grot is ontzettend groot, het plafond is zwart van de vleermuizen en de grond is ook zwart van vleermuizen poep. Er zijn gewoon bergen met poep overal.
Na de tour kan je er voor kiezen om te wachten, totdat de vleermuizen naar buiten vliegen. Dit hebben wij uiteraard gedaan. Ze komen niet elke dag naar buiten, maar ze kwamen nu gelukkig wel. Erg bijzonder! Er vliegen telkens groepen van ongeveer 10.000 vleermuizen naar buiten.
Voor de rest hebben we in Mulu vooral veel walking tracks gelopen. Er zijn hier niet veel wilde beesten, maar wel heel veel bijzondere insecten, bloemen en slangen. De geluiden zijn al zo mooi om naar te luisteren.
Na Mulu zijn we weer terug gevlogen naar Kuching, We hebben hier nog 1 nacht overnacht en de volgende ochtend werden we naar het vliegveld gebracht, want het is alweer tijd voor Thailand!
Tot snel!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
