Bali & Gili Air

De laatste keer dat jullie wat van ons gehoord hebben was ongeveer 2 weken geleden toen we nog op Gili Air zaten. Gili Air is een echt paradijs. Witte stranden, kokosnoten, heerlijk eten, geen verkeer (alleen paard en wagen) en een mooie blauwe zee. Wat wil je nog meer!? En een van de belangrijkste dingen is toch wel dat je even kunt ontsnappen van de ongekende drukte op Bali.
De dag voor we weggingen kwam Willemijn ons opzoeken die eerst op Gili Trawangan zat. Hier hebben we gezellig mee op het strand gelegen en wat gegeten op het strand. Leuk om vrienden hier te ontmoeten. Willemijn is net begonnen met reizen en ging na Gili Air naar Lombok.
Maar goed, toen zaten onze 6 dagen op Gili Air er toch op en zijn we met de boot terug naar Bali gegaan. We hadden tegen Anne en Bartjan gezegd dat we er om 13:00 uur zouden zijn, maar we waren even vergeten dat alles hier op z’n Balinees gaat natuurlijk. Dus 13:00 uur werd 16:30 uur. We kwamen aan bij de villa die we met z’n vieren geboekt hadden. Echt schitterend met eigen zwembad, keuken en in een rustige omgeving. Na een halfuurtje kwamen Anne en Bartjan thuis en zijn we kort daarna naar de stad gegaan om wat te eten en te drinken. Geweldig om je zusje weer te zien na bijna 6 maanden en het mooiste is dat we elkaar niks veranderd vonden!

De volgende dag stonden er 2 scooters voor ons klaar die onze host Momo had geregeld. We zijn op de scooter naar het strand gereden en hebben daar een surfplank gehuurd om in de geweldige golven van Kuta Beach te oefenen met surfen. Dit viel zwaar tegen, maar gelukkig kon Bartjan het ons een beetje leren. Na een lange dag op het strand te zijn geweest was het tijd om terug te gaan naar de villa en een duik te nemen in ons zwembad in combinatie met een ijskoude Bintang (Heineken van Indonesië). S’ avonds zijn we weer ergens in Seminyak gaan eten. De hele omgeving Kuta en Seminyak is zo toeristisch, dat het bijna lastig is om een restaurant te vinden waar ze GEEN westers voedsel serveren. Dat is wel een beetje een nadeel, want het Indonesische eten is heerlijk en veel goedkoper dan een bord friet met een doorgebakken biefstuk, want daar zijn ze hier niet zo goed in wat vrij logisch is!

Op vrijdag zijn we aan het eind van de ochtend met z’n vieren op 2 scooters vertrokken richting Tanah Lot. Een schitterende tempel in het water. Onderweg zijn we gestopt bij een plaats waar ze de beroemde Loewak Koffie (Kopi Luwak) verkopen. Deze koffie bonen worden gegeten door een soort Civet kat, gefermenteerd in zijn lichaam, uitgescheten en opgeraapt door de mensen. Dan worden bessen schoongemaakt en de bonen geroosterd. Hier maken ze dan de koffie van. We hebben hier een leuke uitleg gehad en diverse koffie en thee soorten geproefd. Uiteraard ook de Loewak koffie, maar dit was voor ons niets bijzonders. Gewoon een slappe bak pruttel koffie. Maar goed, wel leuk om het ervaren te hebben natuurlijk.
Hierna zijn we doorgereden naar de Tempel. Leuk om te zien, maar na 10 minuten rond te hebben gelopen en gekeken tussen alle Chinezen en Japanners met hun grote camera’s, heb je het wel weer gehad!
Op de terugweg richting de villa zijn we gestopt bij Echo Beach. Hier zit een restaurant met heel veel vers Seafood waar Axel en ik 5 jaar geleden iets van 5 keer zijn wezen eten. Leuk om hier nog een keer te zijn geweest en het eten was nog steeds heerlijk!
Eenmaal teruggekomen bij de villa was het weer tijd voor een duik en een koud biertje. S ‘avonds laat zijn we gaan eten vlakbij het strand van Seminyak. Op de terugweg naar de villa reden Anne en Bartjan voor ons. Ineens zagen we ze heen en weer gaan op de scooter en wij waren bang dat ze bijna waren gevallen. Gelukkig gebeurde dat niet en dachten wij dat er niets aan de hand was. Wij hadden het idee dat ze naar de Macdonalds waren gereden omdat we ze niet de straat van de Villa in zagen gaan. Wij gingen ze achterna, maar konden ze nergens meer vinden. Toen zijn wij terug gegaan naar de villa en hebben we op ze gewacht. Na ongeveer 15 minuten kwamen ze terug, geschrokken en een beetje in paniek vertelde ze dat Anne van d’r handtasje was beroofd. Van haar nek afgerukt en dat terwijl ze 60 km/h reden. Godzijdank zijn ze niet gevallen!! De hufters!!! Dit gebeurd dus op zo’n drukke, commerciële en toeristische plek als Bali.
De volgende dag zijn we aangifte gaan doen op het Politiebureau in Kuta. Gelukkig ging dit heel snel, makkelijk en hoefden we ze niet om te kopen. Uiteraard kunnen ze verder niks met de aangifte, maar Anne had het nodig zodat ze geld kon terug vragen voor haar nieuwe Iphone en cash geld.
Verder lekker bij het zwembad gelegen en een planning gemaakt voor de komende dagen.
Maandag hebben we een chauffeur genomen voor een dag. Zijn naam was Poetoe, dezelfde naam als de bijnaam van Bartjan zijn broertje Pieter. Poetoe heeft ons naar Ubud gereden en wat van de omgeving daar laten zien. Een tempel, schitterende rijstvelden en s’avonds bracht hij ons naar een Seafood restaurant waar je op het strand kon eten. Hier hebben we garnalen op met rijst en allemaal sausjes. Helemaal top!

Toen was het alweer dinsdag, de laatste dag met Anne en Bartjan in de villa want wij moesten woensdag om 4.30 uur met de taxi naar het vliegveld voor onze vlucht naar Kuching. We hebben lekker op het strand gelegen en zijn op tijd terug naar de villa gegaan om even om te kleden. Om 17:30 hadden we afgesproken met de Neef van de vader van Bianca. Die woont in Jakarta en was een paar dagen in Bali voor zijn werk. Hier hebben we wat bier mee gedronken en zitten praten over onze reis en zijn werk. Heel interessant! Om 19:00 uur moest hij weg omdat hij een vergadering had. Wij zijn blijven zitten en hebben een pizza gegeten. Toen was het toch echt tijd om terug te gaan naar de villa en om onze tassen in te pakken. Na nog 1 drankje was het dan toch echt tijd om naar bed te gaan. Om 4 uur ging de wekker en hebben we afscheid genomen van Anne en Bartjan. De tijd ging zo snel! Jammer hoor!! Maar nog een paar maanden dan zien we ze weer!

Wij vlogen om 6 uur met een tussenstop op Kuala Lumpur naar Kuching (Borneo). Hier gaan we in ons volgende verslag uitgebreid over vertellen want het is echt waanzinnig!

Onze conclusie over Bali, leuk om er (nog) een keer te zijn geweest maar niet voor herhaling vatbaar. Te druk, te toeristisch, erg prijzig, commercieel en corrupt. Mensen die naar Bali gaan raad ik aan om hier niet langer dan 4 dagen in totaal te besteden en de rest van de tijd op de Gili eilanden en Lombok.

Tot de volgende keer!!!