Nieuw-Zeeand 3

Het wordt allemaal wat eentonig, maar het is hier zo fantastisch mooi en elke dag kijken we opnieuw onze ogen uit. Het is zo geweldig om elke dag wakker te worden in onze camper (wat ondertussen toch echt ons huis is geworden) met prachtig uitzicht en mooie geluiden van de natuur.

Op maandag zijn wij vanaf Kaikoura naar Blenheim gereden. Hier begint de Marlborough region, wat de meeste wel kennen als wijngebied. In Blenheim zijn wij eerst naar The wine cellar van Eradus gereden. Hier werkt een Nederlandse sommelier (werkte bij Parkheuvel), die wijn maakt bij Eradus. Hij is samen met zijn vriendin in Nieuw-Zeeland om wijn te maken, dus het leek ons wel heel erg leuk om hem te ontmoeten en om te zien wat zij daar deden. Helaas was hij druk aan het werk, vertelde de dame ons die aan het werk was. Uiteindelijk hebben wij nog wel zijn telefoonnummer gekregen en hebben wij nog wel contact gehad, maar hebben we helaas niet meer af kunnen spreken, omdat hij het zo ontzettend druk had. Wij hebben uiteraard ook de wijnroute gereden, wat heel erg interessant was om te zien. Het leuke hieraan is dat alles wat je ooit gelezen hebt, de flessen wijn die je ooit geschonken of gedronken hebt uit Marlborough, hier allemaal geproduceerd worden. Echt heel erg gaaf! De wijnmakers waren allemaal druk aan het oogsten, wat heel erg leuk was om te zien. Helaas waren wij pas laat in de middag deze route gaan rijden, dus hebben wij geen wijnmakers kunnen spreken. Wij hebben ook geen tour gedaan, omdat dit allemaal erg toeristisch is en ze vragen dan ook de hoofdprijs. Wij hebben wel bij George Michel een Chardonnay en Pinot noir druif geplukt en geproefd. Was wel grappig om een keer te proeven☺ Op dinsdag hebben wij nog door de Marlborough region gereden en hebben uiteraard weer heel veel mooie dingen gezien. We zijn bij de koeien gestopt om ze te aaien, maar dat wilde de koeien zelf niet echt☺ We zijn gestopt in Nelson, bij een DOC camping aan het water. Wederom met mooi uitzicht. Het fijne aan Nieuw-Zeeland is dat ze weinig muggen hebben, alleen bij het water hebben ze wel zandvliegen en die zijn nog erger dan muggen. Ze zijn net zo klein als een fruitvlieg, alleen ze prikken je. Het jeukt niet alleen, maar het doet ook nog pijn. Aan het begin van de reis in Nieuw-Zeeland had een meisje ons al gewaarschuwd voor deze vervelende beestjes. Zei had zelfs hele dikke blaren ervan, wij gelukkig niet. En een man in Hokitika had ook verteld dat dit het gevaarlijkste dier van Nieuw-Zeeland is ☺ vreselijk! In Nelson eindigt de Marlborough region.

Op woensdag zijn we van Nelson naar Abel tasman gereden. We zijn bij de route van farewell spit (meest noordelijk punt van het zuidereiland) gestopt en hebben de route gelopen. Leuke route tussen de schapen, over het gras en door de bergen. De schapen waren sneller dan wij dachten en wij konden ze helaas niet aaien. Prachtig uitzicht punt! Hierna zijn we naar cape farewell gelopen. Dit is een route over het strand en door de duinen. Hier was het weer geweldig mooi. Het was heel erg rustig, dus het leek net of dat wij de enige twee waren die over het strand liepen. Mooie witte strand met veel rotsen.
Frans zei zelfs dat de duinen in ouddorp hetzelfde zijn, dus zo mooi is het!

Op donderdag zijn we van Abel tasman naar Picton gereden, via the Charlotte’s drive. Een rit tussen de bergen en langs de kust. Een weg met veel enge bochten tussen de bergen, maar gelukkig kan Frans erg goed rijden! Onderweg zijn we in Richmond gestopt (de grootste stad van het zuidereiland). Richmond is een gezellig en vooral mooi stadje. Erg leuk om gezien te hebben! S’avonds zijn we bij een DOC camping gestopt aan het strand. Er was heel erg veel natuur te zien, vooral veel vogels. Wij hebben hier een Weka gevoerd, dit is een bruine vogel even groot als een kip die niet kan vliegen en hij is bijna uitgestorven.

Onze reis op het zuidereiland zit er helaas op en op vrijdag vertrekken wij met de ferry vanaf Picton naar Wellington. We hebben wel alles gezien wat we wilde, maar drie weken is eigenlijk net iets te kort. We hebben ontzettend veel gereden en zoveel gezien in een korte tijd. Vier weken had beter geweest, want dan kan je het allemaal net wat rustiger aan doen en langer op bepaalde plekken blijven.
De ferry is heel erg indrukwekkend! Er wordt zoveel vervoerd, zelfs een vrachtwagen met koeien. Het duurt drie uur om met de ferry van Picton naar Wellington te varen. Het was lekker weer, dus wij hebben heel de reis in het zonnetje kunnen zitten en van het uitzicht kunnen genieten. Als wij in Wellington komen, merken we dat de wegen echt een stuk drukker zijn. Wel even wennen want in het zuiden is het heel rustig en kom je op sommige wegen geen verkeer tegen.

Op zaterdag zijn wij naar een museum geweest in Wellington (Museum of New Zealand Te Papa Tongarewa). Veel te zien over de natuur, Maori culture, aardbevingen en vulkanen en het was ook nog gratis. In het museum hebben ze een giant squid op sterk water, deze is 6 meter lang. Ze laten een film zien hoe ze hem hebben gevangen. Erg bijzonder! Na het museum zijn wij met the Wellington cable omhoog gegaan, hier heb je heel mooi uitzicht over Wellington. Wellington is een leuke stad en er is heel veel te doen. Vooral aan de waterfront zitten veel mensen op het gras te eten, te vissen, te skaten en te fietsen. Heel erg levendig en gezellig, ook is het erg culinair, zijn er veel leuke cafeetjes en restaurants.

Op zondag is Frans jarig en hebben wij dit uitgebreid gevierd. We beginnen de dag met een heerlijk stuk gebak! Daarna hebben we gezellig rondgelopen in Wellington. Heerlijk aan het water gezeten en naar de vissers gekeken en zelf hebben we ook wat mosselen gevonden. Ook zijn we door de markt gelopen, waar alleen eten verkrijgbaar was. S ‘middags hebben we lekker een biertje en een cider gedronken in een leuk cafeetje en s ‘avonds hebben we heerlijk gegeten aan de haven.

We hebben alleen maar mooi weer en zonneschijn gehad, maar nu regent het heel de dag. Gelukkig hebben we allebei een mooie regenjas dus het komt helemaal goed! Tot snel allemaal!